Herman van Veen: de enige echte Herman!

Vrijdag 11 juni 2015: Gedurende enkele jaren kreeg ik regelmatig een fax, ondertekend door de andere Herman. Vandaag had ik de eer met nog enkele honderden fans het 50-jarige jubileum van Herman van Veen  (70) te vieren.
 
Niet alleen de feeërieke sfeer op het landgoed Paltz in Soest, maar ook de wijze waarop Herman van Veen de vele jong en oude getalenteerde artiesten aankondigde, onder wie de begaafde gitariste Edith Leerkes en zijn vrouw en danseres Gaëtane Bouchez. Dat zorgde voor een intieme sfeer.
Ik was al fan van Herman, maar sinds onze samenwerking volg ik hem nog meer. In mijn KNVB-tijd daagde ik hem uit een voetbalstrip (Jan Kaman) te maken. Enkele jaren sierde Herman en Jan Kaman de pagina’s van Voetbal, het magazine van de KNVB dat alle leden kreeg toegestuurd.
 
En tussendoor spraken we af om te praten over het voetbal. Herman genoot erg van die wereld. En ik vond het dan nooit een straf (…) wanneer zijn prive secretaris Roger Hendriks voorstelde dit te combineren met een optreden in bijvoorbeeld Carre. Zoals ik het ook altijd heel bijzonder vond dat Herman 's ochtends thuis op de Hooiberg onze afspraak afsloot met een jonge jenever om te toasten op het leven. 

Onze samenkomsten leidden uiteindelijk tot de introductie van de Oranje-kaart. Herman wilde niet straffen met rood en geel, maar belonen met oranje voor positief gedrag. Typisch Herman. 

Een onuitwisbare indruk maakte Herman op mij toen hij samen met Louis van Gaal bereid was de jaarprijzen aan mijn collega’s van de KNVB uit te delen voor het voetballen in de lunchpauze. Dat gebeurde nota bene in de raadszaal van de gemeente Leiden, met onder andere toenmalige wethouder Alexander Pechtold.
Groot was de hilariteit toen Herman en Louis de gemeenteraad een advies gaven over de prostitutiewet die de gemoederen in de Sleutelstad in die tijd erg bezig hielden.
 
Ik moest er gisteravond tijdens zijn jubileumviering aan denken. Herman reageerde alleen wat verbaasd dat ik backstage een foto van hem wilde maken, maar dan zonder zijn fan, de andere Herman. Gelukkig had hij wel zijn vertrouwde borrel in zijn hand.