I mewn i'r glaswellt hir (eto)

I mewn i'r glaswellt hir (eto) ~ Into the long grass (again)

————— ————— ————— ————— ————— ————— —————

Es i i lawr i'r bae i gael fy ail frechiad covid. Enw fy nyrs oedd Saraswathi (duwies cerddoriaeth, celfyddydau, doethineb a dysgu) - mwyaf addawol, rydw i'n siŵr.

Ar ôl y driniaeth Gwnes i grwydro o gwmpas yr ardal. Roedd teimlo fel popeth wedi stopio yn sydyn fel petai bobol wedi rhoi'r gorau i bob cynlluniau. Roedd arwyddion yn dweud beth fyddai'n digwydd yn 2020 ond doedd dim 'arwyddion' am rywbeth yn digwydd.

Mae fy ngherdyn brechiad yn cwblhau nawr. Roeddwn i'n meddwl bod yn y dyfodol, bydd pobol yn meddwl amdanyn nhw fel rydyn ni'n meddwl am gardiau dogni o'r ail ryfel y byd, cofrodd ryfedd o'r cyfnod.

————— ————— ————— ————— ————— ————— —————

I went down to the bay to get my second covid vaccination. My nurse's name was Saraswathi (goddess of music, arts, wisdom and learning) - most auspicious, I'm sure.

After the treatment I wandered around the area. It felt like everything had stopped suddenly as if people had given up all plans. There were signs saying what would happen in 2020 but there were no 'signs' of something happening.

My vaccination card is now complete. I was thinking that in the future, people will think of them as we think of World War II ration cards, a strange memento of the time.

————— ————— ————— ————— ————— ————— —————