De hand van Limbombe senior bij NEC

Zondag 1 mei: Ook vandaag, in de rust bij de laatste thuiswedstrijd van NEC tegen Roda JC, zochten de vader van Anthony Limbombe en ik elkaar weer op. We schudden elkaar dan de hand en bespreken de eerste helft. Die traditie is vorig seizoen per toeval ontstaan na een spontaan gesprekje bij de koffiebar van de brasserie in de Goffert. Hoorde toen ook dat hij de vader is van Anthony, de smaakmaker in de selectie van trainer Ernest Faber.
 
Limbombe sr komt voor elke wedstrijd vanuit Mechelen naar Nijmegen om te kijken naar zijn zoon. Daarnaast bezoekt hij –indien mogelijk ook alle thuiswedstrijden van zijn oudere zoon Stallone, die bij FC Antwerp speelt. En tussendoor houdt hij de ontwikkelingen van zijn jongste zoon Bryan nauwlettend in de gaten. Hij is veertien jaar en zit op de voetbalschool van Waregem en wordt nu al als het grootste talent in de familie gezien.
 
Limbombe is vooral trots en bescheiden. Hij spreekt vloeiend Frans en Vlaams, maar zijn roots liggen in Congo. Hij heeft daar ooit in de tweede klasse gespeeld. Zijn kinderen, die in België zijn opgegroeid, hebben zich zelf dus zelf geschoold tot (kandidaat) profvoetballer.
 
Anthony werd vorig jaar begeerd door Leeds United. Voor volgend seizoen hebben Spaanse en Franse clubs hem op de korrel. De kans is dus groot dat ik vandaag voor de laatste keer de hand heb geschud van Limbombe sr. Heb weliswaar zijn mobiele nummer gekregen om contact te houden, maar het briefje ben ik kwijtgeraakt bij het verlaten van het stadion. En dat gold ook voor de herinnering aan de wedstrijd waarin plaatsing voor de nacompetitie (nagenoeg) werd verspeeld.
 
Niettemin wilde Luuk, de zoon van Leen Looijen, mijn boezemvriend en ex-trainer van NEC, heel graag de handtekening van Anthony Limbombe bemachtigen. Anthony liet echter Luuk en zijn eigen vader heel lang op zich wachten. Zelfs toen alle spelers al de kleedkamer hadden verlaten, stond hij nog onder de douche. Blijkbaar voelt NEC als een warm bad voor hem…