Ans Borghuis, plaatje van een buurvrouw

Zaterdag 11 juni: Met enige tegenzin heeft Ans Borghuis zich op de foto laten zetten voor deze rubriek. Ze is een plaatje van de ideale buurvrouw en dat wil ik haar graag laten weten. Zelf heeft ze een weerzin tegen deze vorm van aandacht.
 
Vandaag mochten we haar man Gery lenen om de kledingkasten te demonteren en weer op te bouwen in ons nieuwe huis. Rond lunchtijd nodigde zij de complete werkploeg uit om bij haar te lunchen in de fraai aangelegde achtertuin. Iedereen was perplex wat we kregen voorgeschoteld: een fantastische Thaise soep met veel verse kruiden, sapjes en heerlijke broodjes met beleg.
 
Gery en Ans zijn beiden levenslang al actief in de zorg. Ans is echt een vrouw van de praktijk en leidt tegenwoordig als lerares van het Deltion college in Zwolle leerlingen op voor de zorg. Dat is pittig in het MBO onderwijs waar de spanningsboog om echt te leren zeer klein is. Las op internet het bericht dat Ans twee jaar geleden betrokken was bij de omscholing van postbodes tot medewerker Maatschappelijke Zorg. Alle deelnemers werd een baan gegarandeerd bij Frion, een organisatie die mensen met een verstandelijke beperking helpt. Dat vind ik dus echt een mooie vorm van sociale innovatie. In dit tijdsbeeld van grote veranderingen moeten we vaker bereid zijn ons aan te passen.
 
Helaas hebben we door de drukte rond onze verbouwing en verhuizing geen tijd kunnen vinden de expositie van Ans van de Art Partout Academie voor Realistische Schilderkunst in de Lebuïnuskerk te bezoeken. Want Ans leeft zich niet alleen graag uit voor anderen, maar ook met de penseel. Haar huis is een prachtig atelier met landschappen, stillevens en portretten.
 
Ans is onzichtbaar en zichtbaar voor ons. Altijd latent aanwezig en af en toe heel nadrukkelijk helpend als de situatie daar om vraagt. Zoals vandaag. Konden we Ans en Gery maar meenemen naar de Lindenstraat.